Onze dorpen. Parels in De Kempen.
In 1972 ben ik geboren in het oude ‘Sint Joep’. Een ziekenhuis dat tegenwoordig als het Máxima gevestigd is in Veldhoven. Mijn jeugd heb ik doorgebracht in Zeelst en in de zomers klom ik in Hongarije in de appelbomen van de boerderij van mijn grootouders. Opa was naast boer tevens burgemeester in zijn dorp en mijn fanatieke oom vertelde me telkens weer de politieke geschiedenis van zijn land. Geboeid luisterde ik naar zijn verhalen die hij vol vuur vertelde.
Na de basisschool heb ik het VWO gevolgd aan het Anton van Duinkerkencollege. Ik wilde daarna graag een grafische opleiding volgen, maar ook ik had moeite met kiezen. Ik wilde eigenlijk alles wel doen! Het werd de opleiding HBO Leraar Basisonderwijs bij de Fontys, want dan kreeg ik veel verschillende vakken. En ik leerde al snel over mezelf dat ik veel voldoening kreeg als ik informatie van wat ik wist kon overbrengen op leerlingen.
Naast mijn studie werkte ik vanaf 1990 in het sportcentrum van Congrescentrum Koningshof. Toen ik afstudeerde vroeg men mij te blijven en te helpen bij het oprichten van een servicegerichte afdeling. Vanuit Koningshof leerde ik De Kempen via contacten met de VVV, het hotelwezen en recreatiebedrijven goed kennen. In die tijd opende het Congrescentrum haar poorten voor de omgeving en heette de Kempenaar een warm welkom.
Internet deed haar intrede en ik mocht voorlichting geven aan trainers en gasten van het congrescentrum. Die combinatie met het internationale en de Contente mens uit de streek vond ik heerlijk. Van daaruit leg ik nu nog het liefst verbindingen met een diversiteit aan mensen en organisaties.
In mijn vrije tijd bleef ik actief met kinderen als leidster bij de scouting. We waren daar met een groep enthousiaste mensen die ook de nodige educatieve vaardigheden hebben ingezet. Wat me altijd zal bijblijven is het moment dat we met de kinderen aan het filosoferen waren bij een nachtelijk kampvuur. Eén van hen verzuchtte toen: “Ik leer hier nog meer dan op school. En het is nog leuk ook.” Dat heeft mij diep geroerd. En op ideeën gebracht voor het onderwijs.
Na Koningshof heb ik gewerkt bij de marketing- & communicatieafdeling van Toolex N.V. en organiseerde beurzen voor de afdelingen in Tokio en New York. De werkplek in een industrieterrein op de Hurk in Eindhoven heeft me letterlijk doen inzien hoe belangrijk een fijne, open en liefst groene omgeving is om je prettig en productief te voelen op je werkplek.
In 2003 ging ik als producer /planner werken bij Omroep Brabant en bracht cameramensen, geluidstechnici en verslaggevers bij elkaar om de klus te klaren. Na de internationale hectiek was het wel lekker om weer ‘back to basic’ te werken in het Brabantse.
Ik leerde toen mijn partner René Koolen kennen in een friettent in Vessem, D’n Toon. Heel idyllisch. Een vriendin had dit geëngageerd. Bij mensen uit Hoogeloon kan de naam ‘Koolen’ een belletje doen rinkelen. Namen als Theo, Antoon, Bernard, ons Miet en ons Toos zijn in Loon vast wel bekend. Tante Toos vond haar schatje ome Adrie in Bladel. Een bekende (of beruchte?) persoonlijkheid daar. En Betty van ome Toon heeft aan de wieg gestaan van velen van ons dorpsbewoners… Mijn schoonfamilie heeft jarenlang op Het Heieind gewoond, waar nu Boerderij Spa Hoogeloon is gesitueerd. De meeste hedendaagse 60-plussers hebben daar een heerlijke tijd gehad, helpend op de boerderij van de familie Koolen.
Toen onze drie kinderen naar de basisschool gingen, begon mijn onderwijs hart weer te kloppen en ben ik na een re-integratiecursus bij de Fontys les gaan geven. Juist door de ervaringen in het bedrijfsleven zag ik de mogelijkheden voor het onderwijs. Vanaf 2012 volgde ik trainingen in psychologie en NLP en zo kan ik kinderen en volwassen coachen en adviseren op het gebied van allerlei vraagstukken. Vanuit ervaringen van verhalen uit de praktijk wil ik me wat graag inzetten voor een vernieuwend denken in onderwijs, bedrijfsleven en innovatie in cultuur en de agrarische sector.
Er is me trouwens iets opgevallen. Als er voorspellingen zijn van flinke regenbuien, blijft het boven Hoogeloon meestal droog. De omringende dorpen worden dan wel geteisterd door hoosbuien. “Hoe kan dat, wat denk jij?” vroeg ik laatst aan een medebewoner. Dat zou met ‘regenaders’ te maken hebben, die volgen een bepaalde koers in de lucht aan de hand van rivieren en kanalen.
De dorpjes in onze gemeente en in De Kempen; dat zijn voor mij echte pareltjes. Ik weet wat er reilt en zeilt en ik zet me graag in om de stem van iedereen te laten klinken. Met het wegvallen van onze fractie ben ik nu blij dat ik gevraagd ben door Bladel Transparant om het team te versterken. Ik was al langer geïnteresseerd in de politiek en via Omroep Brabant weet ik hoe belangrijk de gemeentelijke verkiezingen zijn. Die zijn voor iedereen veel effectiever dan de landelijke verkiezingen. Juist als je stemt op een echte lokale en transparante partij als Bladel Transparant is de verbinding het kortste. We hoeven ons namelijk niet te verantwoorden in Den Haag en putten uit onze eigen kracht. En daar help ik graag aan mee. Wees welkom!
Typisch Bladel Transparant
Typisch Casteren
Typisch Hapert
Typisch Netersel
Typisch Hoogeloon!